Αλλάζουμε την Ελλάδα με την συμμετοχή των πολιτών

Στις πολιτικές που περιθωριοποιούν τον πολίτη, που περιθωριοποιούν τις μεσαίες και χαμηλές εισοδηματικές τάξεις και συνθλίβουν τους φτωχότερους, που απαξιώνουν τον πολίτη και του αφαιρούν κάθε ικμάδα δύναμης να φτιάχνει το δικό του μέλλον και το μέλλον της μικρής του κοινωνίας, η πρόταση του Ομίλου Δημοκρατίας και Αυτοδιοίκησης δείχνει ότι υπάρχει άλλος δρόμος.

Α. Το σαφές και κατανοητό περιεχόμενο της πρότασης είναι το πρώτο και κρίσιμο ζητούμενο, ώστε οι πολίτες να γνωρίζουν:

• Ποιοι είναι οι στόχοι
• Ποιες είναι οι προϋποθέσεις
• Ποιες είναι οι διαδικασίες με τις οποίες θα επιτευχθούν οι στόχοι

ώστε οι πολίτες και οι κοινωνίες στις οποίες ζουν και αγαπούν να μην υποτάσσονται στις θεωρίες και τις ιδεολογίες της αγοράς και του κεφαλαίου, να μην μετατρέπονται σε εύκολοι αποδέκτες ωραίων λόγων και υποσχέσεων, να υπάρχει ο αλληλοσεβασμός των μελών και η ευταξία των ανθρώπων.

Β. Ένα άλλο επίσης κρίσιμο ζητούμενο που οφείλουμε να αποσαφηνίσουμε για την επιτυχία του στόχου είναι η χάραξη του δρόμου, ο σχεδιασμός και η ιεράρχηση των βημάτων, ώστε το κάθε βήμα να γίνεται αποδεκτό και να πιέζει για το επόμενο μέχρι την κατάκτηση του τελικού στόχου.    

Ενός δρόμου που απαιτεί πίστη και χρόνο. Πίστη στις αστείρευτες δυνάμεις του λαού μας και του κάθε πολίτη ξεχωριστά, δυνάμεις που του έχουν κλέψει, και χρόνο όσο γίνεται πιο σύντομο, με καθαρά βήματα στο δρόμο που ακολουθούμε.

Αυτή είναι η πρόκληση σήμερα, πρόκληση που αφορά όλους. Που αφορά τους νέους ανθρώπους, τους μαθητές και τους φοιτητές, τους επιστήμονες μας που ξενιτεύτηκαν, τους πολίτες των πόλεων και των χωριών που βλέπουν να καθορίζεται η ζωή τους και το μέλλον τους από μακρινές αρχές. Που αισθάνονται στο πετσί τους τον εθισμό των πελατειακών σχέσεων χωρίς να μπορούν να αντιδράσουν.

Αυτή είναι η πρόκληση, πρόκληση που αφορά όλους τους προοδευτικούς δημοκρατικούς ανθρώπους όπου και αν ανήκουν!

Είναι ο άλλος δρόμος που έχει πλέον ωριμάσει

«Για μια κοινωνία συμμέτοχη και συνυπεύθυνη»

Τα τελευταία χρόνια και ιδιαίτερα μετά την μεγάλη οικονομική κρίση  μπήκαμε στην περίοδο των μνημονίων όπου η χώρα μας  με τις σκληρές δεσμεύσεις που επιβλήθηκαν απειλείται με πλήρη διάλυση του παραδοσιακού και κοινωνικού ιστού της.

Η αδυναμία της Ευρωπαϊκής Ένωσης να αντιμετωπίσει τις παγκόσμιες οικονομικές και πολιτικές αλλαγές έχει επιπτώσεις και στη χώρα μας η οποία σύρεται στις αποφάσεις και τα συμφέροντα των ισχυρών οικονομικά κρατών.

Οι εξελίξεις στην οικονομία μας από την υποχρέωση αποπληρωμής των δυσβάστακτων δανείων και την υποτιθέμενη ανάγκη εισροής ξένων κεφαλαίων οδηγεί στην ανεξέλεγκτη επίθεση των οικονομικών συμφερόντων.

Και το σπουδαιότερο το απηρχαιωμένο πολιτικό σύστημα της χώρας μας που εκπροσωπείται από τα συγκεντρωτικά και μονοπρόσωπα συστήματα διακυβέρνησης και ανατροφοδοτείται από τις πελατειακές σχέσεις αδυνατεί να επιβάλει κανόνες και ρυθμίσεις ελέγχου της αγοράς διαρρηγνύοντας εν γνώση του την κοινωνική συνοχή της κοινωνίας, επιτείνοντας το δημογραφικό πρόβλημα και ως τροχοπέδη εμποδίζοντας την σύγκλιση μας με τα αναπτυγμένα Ευρωπαϊκά κράτη.

Με ένα πραγματικά μεταρρυθμιστικό σχέδιο που θα προωθεί την ανάπτυξη υπηρετώντας το δημόσιο συμφέρον και προάγοντας την κοινωνική συνοχή.

Ο μεγάλος στόχος της πρότασης είναι η μόνη προϋπόθεση για να:

• Προστατευτεί το δημόσιο συμφέρον
• Να υπάρξει σεβασμός στα ατομικά δικαιώματα και την ελευθερία του ατόμου
• Προστατευτεί η εθνική υπόσταση και ανεξαρτησία
• Αποδοθούν ίσες ευκαιρίες σε όλους τους ανθρώπους
• Προστατευτούν οι αδύνατες και μειονοτικές ομάδες του πληθυσμού
• Εναντιωθούν στις πιέσεις των οικονομικών συμφερόντων
• Προστατευτούν και αναδειχθούν το περιβάλλον και ο πολιτισμός
• Αναζωογονηθούν οι μικρές, μικρές και μεγάλες. Δυσπρόσιτες και μη, ηπειρωτικές και νησιωτικές περιοχές.

Τα πρότυπα διοίκησης και ανάπτυξης που έχουμε τα τελευταία χρόνια έχουν κλείσει τον κύκλο τους.

Η καινοτομία, η γνώση, το ανθρώπινο κεφάλαιο, η εξωστρέφεια, το περιβάλλον και η κοινωνική συνοχή είναι τα νέα κυρίαρχα και κεντρικά στοιχεία που οδηγούν και συνθέτουν τα νέα αναπτυξιακά πρότυπα.

Οι προϋποθέσεις για την επίτευξη αυτών των στόχων είναι: 

• Η αλλαγή των συστημάτων διοίκησης και διακυβέρνησης για την συμμετοχή των πολιτών
• Οι αλλαγές του φορολογικού συστήματος και των αναπτυξιακών επιλογών
• Η νέα οριοθέτηση του ρόλου κράτους και αγοράς
• Η αναθεώρηση πολιτικής και οικονομικής εξουσίας
• Η αποκέντρωση πόρων και αρμοδιοτήτων στους Δήμους

Στην ουσία ο στόχος θα κατακτηθεί με ουσιαστικές αλλαγές που στο επίκεντρο τους θα έχουν τον ίδιο τον πολίτη και συμμέτοχο και συνυπεύθυνο τις ίδιες τις τοπικές κοινωνίες.

Ποια είναι η σημερινή κατάσταση

• Το οικογενειακό εισόδημα των μισθωτών και των συνταξιούχων παραμένει σταθερό για πολλά χρόνια και εξανεμίζεται εξ αιτίας της ακρίβειας των καταναλωτικών αγαθών και της αύξησης των έμμεσων φόρων.
• Οι μικρές και οικογενειακές επιχειρήσεις  του τουρισμού του εμπορίου, της μεταποίησης, της βιομηχανίας συνθλίβονται εξ αιτίας της ανεξέλεγκτης επίθεσης των οικονομικά ισχυρών και της μειωμένης αγοραστικής δύναμης του καταναλωτικού κοινού
• Οι αυξημένες ανάγκες και απαιτήσεις των πολιτών στην υγεία και στην εκπαίδευση και η ανυπαρξία σύγχρονων δομών υγείας και παιδείας, οδηγούν τους πολίτες στα φροντιστήρια και στις ιδιωτικές κλινικές με αποτέλεσμα να εξανεμίζεται ακόμα περισσότερο το οικογενειακό εισόδημα και να συνθλίβονται κοινωνικά και σωματικά οι οικογένειες.
• Το περιβάλλον και τα πολιτισμικά αγαθά, τα μοναδικά αποθέματα πλούτου της ηπειρωτικής χώρας και των νησιών μας περιορίζονται τραγικά και διατίθενται μόνον ως πηγές αύξησης κερδών ελαχίστων επιχειρήσεων.
• Το συνεχές αυξανόμενο κόστος των μεταφορών, της ενέργειας, της ύδρευσης, και των αποβλήτων καθιστούν τις επιχειρήσεις μη ανταγωνιστικές.
• Η απουσία σύγχρονου μακροπρόθεσμου αναπτυξιακού προσανατολισμού εξασθενεί και μηδενίζει τις ελπίδες και τους επαγγελματικούς προσανατολισμούς των νέων ανθρώπων και τους οδηγεί στον αγώνα της επιβίωσης σε ελαστικά ωράρια, σε χαμηλούς μισθούς, στις διαθέσεις των μεγάλων επιχειρήσεων, στην εποχική παροχή υπηρεσιών και στη φυγή στο εξωτερικό.
• Η οικονομική κρίση και οι υποχρεώσεις προς τους δανειστές. Οι συνεχόμενη αύξηση των ιδιωτικών χρεών και των απαιτήσεων των πιστωτικών ιδρυμάτων στραγγαλίζουν την αγορά και τις κοινωνίες και απαγορεύουν την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και ιδίως των περιφερειών.
• Η άκρατη ιδιωτικοποίηση των δημόσιων οργανισμών και επιχειρήσεων ακόμα και φορέων του δημόσιου συμφέροντος χωρίς την παράλληλη θωράκιση του κρατικού μηχανισμού για την εποπτεία και τον έλεγχο τους οδηγούν στην λεηλασία του δημόσιου πλούτου.
• Οι δημόσιες υπηρεσίες και το στελεχιακό δυναμικό τους  εξαρτημένες κατά 100% από το μετακλητό διορισμένο πολιτικό δυναμικό και υπερ συγκεντρωμένες  στην Αθήνα αφαιρούν κάθε ικμάδα πρωτοβουλιών και δημιουργίας, κάθε μορφή υγιούς ανταγωνιστικότητας μεταξύ περιοχών και δημόσιων δομών και κάθε δυνατότητα ευθυνών και αξιολόγησης των πολιτών, των τοπικών κοινωνιών και των Δήμων.

Ποια είναι η αλήθεια

• Σήμερα παρόλο που βρισκόμαστε ως ισότιμο μέλος μεταξύ των κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης είμαστε ιδιαίτερα ευάλωτοι πολύ περισσότερο από τα λοιπά κράτη στους κινδύνους της παγκόσμιας αγοράς, αφού στερούμαστε σε σύγχρονες δομές διοίκησης και ελέγχου των δημοσίων και ιδιωτικών υπηρεσιών ανάπτυξης, παραγωγής και εμπορίου.
• Το σύστημα διακυβέρνησης του κράτους από την μεγαλύτερη και σοβαρότερη δημόσια υπόθεση μέχρι και την ευθύνη καθαρισμού των απορριμμάτων στο τελευταίο χωριό, στην ουσία και στην πράξη είναι σκληρά συγκεντρωτικό και μονοπρόσωπο, διευθετείται με ισοπεδοτικές για όλη τη χώρα νομοθετικές και υπουργικές ρυθμίσεις και ανήκει σε έναν μόνο άνθρωπο, τον πρωθυπουργό.
• Τα συστήματα διακυβέρνησης των Περιφερειών και των Δήμων είναι και αυτά συγκεντρωτικά και μονοπρόσωπα ελεγχόμενα πλήρως και αυτά από τον Πρωθυπουργό.
• Οι Βουλευτές στην πράξη είναι διαμεσολαβητές και μεσάζοντες μεταξύ των προβλημάτων των περιοχών τους και των ψηφοφόρων τους και των υπουργών που τους διορίσει και τους ελέγχει ο πρωθυπουργός.
• Τα ενεργά στελέχη των κομμάτων, τα πλέον προβεβλημένα και αναγκαία, μισθοδοτούνται από το κόμμα ως έμμισθοι και ως μετακλητοί σε αναμονή κατάληψης δημοσίων θέσεων.
• Οι τοπικές κομματικές οργανώσεις εξ αιτίας είναι ανύπαρκτες και δεν παράγουν πολιτική εξ αιτίας της κομματικής κεντρικής γραφειοκρατίας.
• Σε αντίθεση με τα κράτη της Ευρώπης όπου τις βασικές παροχές δημόσιων υπηρεσιών όπως η πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια υγεία και εκπαίδευση, η προστασία του περιβάλλοντος και της υγείας των πολιτών, η σωστή διαβίωση των πολιτών στις πόλεις τα χωριά και την ύπαιθρο, η πρόνοια και η στέγη,  τις διαχειρίζονται και τις ελέγχουν με άμεση φορολογία οι Δήμοι και άμεσα οι ίδιες οι τοπικές κοινωνίες,  στην χώρα μας έχει τον απόλυτο έλεγχο η κεντρική εξουσία.
• Το φορολογικό σύστημα είναι συγκεντρωτικό, αδιαφανές και άδικο με αποτέλεσμα την διαφυγή εσόδων, την κατασπατάληση των δημόσιων εσόδων και του δημόσιου πλούτου, την αύξηση των έμμεσων φόρων, την επιδρομή στη μεσαία τάξη εξ αιτίας τους ευάλωτου συγκεντρωτικού μονοπρόσωπου συστήματος διακυβέρνησης.   
• Οι δημόσιες υπηρεσίες συγκεντρώνονται στα μεγάλα αστικά κέντρα, οι υπηρεσίες στην περιφέρεις υπολειτουργούν και το σύνολο τους ασφυκτιούν  εξ αιτίας της άμεσης εξάρτησης τους από τις πολιτικές ηγεσίες και τα διορισμένα από αυτές ή μετακλητά κομματικά στελέχη.
• Οι κανόνες και ο έλεγχος της αγοράς είναι ανεξέλεγκτες και ο ανταγωνισμός λειτουργεί υπέρ των ολιγοπωλίων και των μεταπρατών.
• Οι κοινωνίες αργοπεθαίνουν. Κανένα περιθώριο αναζωογόνησης και δημιουργίας. Κανένα περιθώριο αναγέννησης νέων περιφερειακών πολιτικών, επιστημονικών και δημοσιογραφικών δυνάμεων
• Η οικογενειακή συνοχή και η κοινωνική συνοχή διαρρηγνύονται εξ αιτίας της ανασφάλειας, των αυξημένων αναγκών, και της αδυναμίας αντιμετώπισης τους.
• Ο σχεδιασμός των πόλεων και της υπαίθρου επαφίεται στην κεντρική εξουσία και στα οικονομικά συμφέροντα.
• Οι νέοι και οι νέες είναι όμηροι ενός αρρωστημένου, απηρχαιωμένου και παρωχημένου πολιτικού συστήματος με αβέβαιο μέλλον και χωρίς προοπτικές και οι μικρές και μεγάλες τοπικές κοινωνίες στην ουσία αργοπεθαίνουν εξ αιτίας του εθισμού τους στην παροχή προστασίας και εξυπηρέτησης από το κεντρικό πολιτικό σύστημα.       

Ποιο είναι το πρόβλημα

Σίγουρα αυτά που αντιμετωπίζουν η χώρα μας οι  κοινωνίες της και οι πολίτες δεν είναι τα ίδια με αυτά που αντιμετωπίζουν οι Ευρωπαίοι πολίτες. Που έχουν την σιγουριά στις συντάξεις, στους μισθούς, στις δημόσιες παροχές της υγείας, της εκπαίδευσης. Στις κοινωνικές παροχές, στην ασφάλεια και στην ποιότητα της ζωής τους.

Η απάντηση που δίνουν σήμερα οι πολίτες είναι ο εκνευρισμός, η αποχή, η αδιαφορία, ο ωχαδελφισμός και ο ατομικισμός που είναι ότι χειρότερο στην πρόοδο των κοινωνιών. Οι φωνές αντίστασης και αντίδρασης ελαττώνονται ολοένα και περισσότερο. 

Και αυτό που μπορούν να κάνουν, ολοένα και λιγότεροι γιατί δεν έχει νόημα, είναι να ψηφίσουν ως κυβέρνηση το κόμμα που σύμφωνα με τις εξαγγελίες του και τις πάσης φύσεως σχέσεις μαζί τους θα τους πείσει για την επίλυση των δικών τους προβλημάτων.

Στην ουσία και στην πράξη εξουσιοδοτούν το κόμμα και τον αρχηγό του να επιλύει ανά τετραετία  τα προβλήματα που έχουν οι ίδιοι οι πολίτες. Εξουσιοδοτούν το ολιγομελές κόμμα, τους υποψήφιους βουλευτές και τα κομματικά στελέχη που αναμένουν κυβερνητικές θέσεις.    

Αυτή είναι η ωμή πραγματικότητα.

Τι πιστεύουμε

Ιδιαίτερα αυτή τη εποχή όπου οι κομματικές οργανώσεις δεν λειτουργούν εξ αιτίας όσων προαναφέραμε.

Όπου τα οικονομικά συμφέροντα και οι εξαρτήσεις από αυτά είναι τεράστιες.

Όπου τα διάφορα μέσα επικοινωνίας ισχυροποιούνται κεντρικά και διαμορφώνουν απόψεις, συνθλίβοντας κάθε τοπική και περιφερειακή φωνή.

Όπου το περίσσευμα των κόπων και των θυσιών των πολιτών εξανεμίζεται στις παροχές ιδιωτικών υπηρεσιών και οι δημόσιες στραγγαλίζονται και υποβαθμίζονται.

Ιδιαίτερα αυτή την εποχή, όπου οι πολίτες δεν υπολογίζονται και αποκλείονται από τα συστήματα της κεντρικής και της τοπικής εξουσίας και στη λήψη των αποφάσεων,

Σήμερα πολύ περισσότερο από κάθε άλλη φορά απαιτείται οι συγκρότηση προτάσεων στις οποίες απαραίτητα θα πρέπει να υπάρχουν δικλείδες ασφαλείας για την υλοποίηση των προεκλογικών υποσχέσεων ώστε να μην διαψεύδονται οι ελπίδες και να εξαπατώνται οι πολίτες.      

Τι προτείνουμε

Για να μετατραπούν τα οράματα και οι ελπίδες του λαού σε πράξη, ο Όμιλος για την Δημοκρατία και την Αυτοδιοίκηση προτείνουν ως εγγυητές των υποσχέσεων των κομμάτων τους ίδιους τους πολίτες με την συμμετοχή τους στη διακυβέρνηση της χώρας και στην επίλυση των προβλημάτων τους.

Προτείνουμε έναν άλλο δρόμο, που οραματίστηκαν οι πρόγονοι μας και οι θεμελιωτές της δημοκρατίας μας, τον δρόμο της συμμετοχικής των πολιτών όπου οι πολίτες και οι κοινωνίες τους με συλλογικά συστήματα εξουσίας θα διαχειρίζονται τις υποθέσεις τους και οι εκπρόσωποι τους στο κοινοβούλιο θα αποτελούν την γνήσια έκφραση των μεγάλων επιθυμιών τους στην δημοσιονομική πολιτική, στην εξωτερική πολιτική, στην προστασία της εθνικής μας ανεξαρτησίας και στην τήρηση της συμμετοχής των πολιτών στην επίλυση των προβλημάτων τους.

Η πρόταση για μεταρρυθμίσεις και αλλαγές στη διοικητική δομή της χώρας και για αλλαγές στο φορολογικό σύστημα είναι βασικές προϋποθέσεις  για την ανάπτυξη των σύγχρονων και δίκαιων κοινωνιών, για την εναρμόνιση και την ένταξη μας στην χωρία των αναπτυγμένων ευρωπαϊκών κρατών.

Οι προτάσεις του Ομίλου είναι αυτές:

• που απελευθερώνουν τις ανθρώπινες δυνάμεις,
• που σπάνε τα δεσμά εξάρτησης του πολίτη από τις πάσης φύσεως  σημερινές πολιτικές, και οικονομικές εξουσίες,
• που σπάνε τις εξαρτήσεις και αποσυνδέουν το πολιτικά πρόσωπα από την διοίκηση του δημόσιου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα
• που μεταθέτουν τις ευθύνες ανάπτυξης των παραγωγικών διαδικασιών και αναδιανομής του παραγόμενου  πλούτου στις κοινωνίας,
• που αναζωογονούν τις κοινωνίες και καθιστούν τους Δήμους και τις αυτοδιοικούμενες δομές δημόσιων κοινωφελών υπηρεσιών καταλύτες της ισορροπίας δημόσιου και ιδιωτικού συμφέροντος.

Επτά προτάσεις στον δρόμο για την συμμετοχή των πολιτών

Ο άλλος δρόμος για να υπάρξει η συμμετοχή των πολιτών απαιτεί σταδιακά αλλά σταθερά βήματα προς την τελική στόχευση, ώστε να προσαρμοστούν οι πολίτες και οι κοινωνίες τους που θα αποδεχτούν, θα υποδεχθούν και θα εφαρμόσουν τις μεγάλες αλλαγές.

Τα βήματα αυτά θα πρέπει να είναι απολύτως σαφή, ώστε να δείχνουν τον δρόμο και να είναι επιλεγμένα ώστε το κάθε βήμα να πιέζει για το επόμενο.

Και φυσικά η πορεία του άλλου δρόμου προϋποθέτει τη συναίνεση, τη συμμετοχή και τους αγώνες των πολιτών, αφού οι αντιστάσεις των πάσης φύσεως συμφερόντων και κυρίως του πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου θα είναι υπαρκτές.

Επειδή πιστεύουμε ότι η συμμετοχή του πολίτη στη λήψη των αποφάσεων δεν είναι μόνο σύνθημα, όπως αυτό «το να πάρουν οι πολίτες τις τύχες στα χέρια τους» αλλά πρώτιστα πράξη με τεράστιο πολιτικό και οικονομικό αποτέλεσμα, καταθέτουμε τις παρακάτω κρίσιμες προτάσεις αλλαγές – μετατροπές.

Οι αλλαγές αυτές. Απλές και κατανοητές στοχεύουν:

• Στην αφύπνιση και ενεργοποίηση των πολιτών, ώστε να είναι ευρύτατη η συμμετοχή τους στη λήψη των αποφάσεων.
• Στην αποσαφήνιση των αρμοδιοτήτων των δημοσίων υποθέσεων, ώστε να επιμερίζονται οι ευθύνες
• Στην ανανέωση του πολιτικού δυναμικού της χώρας.
• Στην αποτίναξη της εξάρτησης και των πελατειακών σχέσεων που αναπαράγουν τα σημερινά συστήματα κεντρικής και τοπικής αυτοδιοίκησης.
• Στην αποτελεσματικότητα, τη διαφάνεια και την αξιοπιστία, με τη δημιουργία του νέου, σύγχρονου μοντέλου διοίκησης των δημοσίων υποθέσεων.   

Οι αλλαγές που προτείνουμε ανοίγουν το δρόμο για τους μεγάλους στόχους, που προαναφέραμε και δείχνουν με σαφήνεια τις προθέσεις μας.

1. Διορισμός εξωκοινοβουλευτικών υπουργών και άμεση νομοθετική ρύθμιση για το ασυμβίβαστο βουλευτών και υπουργών και ασυμβίβαστο υπουργών ως υποψήφιων βουλευτών. Νομοθετική κατοχύρωση αλλά και στην πράξη του άμεση διάκριση των τριών εξουσιών.

2.Νομοθετική ρύθμιση για σύσταση μόνιμης επιτροπής κοινοβουλευτικού έργου αποτελούμενη από εκπροσώπους των τριτοβάθμιων συνδικαλιστικών, επιστημονικών, επιμελητηριακών και πνευματικών οργανώσεων της χώρας για την πρώτη επεξεργασία των νομοσχεδίων και συμβουλευτική γνώμη στο κοινοβούλιο.

3. Άμεση νομοθετική ρύθμιση της πλήρους εφαρμογής του Ευρωπαϊκού Χάρτη Τοπικής Αυτονομίας, με αποκέντρωση των αρμοδιοτήτων  των τοπικών δημόσιων υποθέσεων και με πλήρη αποσαφήνιση μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου βαθμού Αυτοδιοίκησης, του πρώτου στην διοίκηση και διαχείριση των τοπικών υποθέσεων και του δεύτερου στον προγραμματισμό της ανάπτυξης  με νομοθετική δέσμευση της τήρησης των διαδικασιών του δημοκρατικού προγραμματισμού μεταξύ πρώτου και δεύτερου και αλλαγή των συγκεντρωτικών συστημάτων διακυβέρνησης τους.   

4. Άμεση νομοθετική ρύθμιση για την μεταφορά στους Δήμους του συνόλου των δημοσίων εσόδων που εκείνη την περίοδο διατίθενται για τις μισθοδοσίες και τα λειτουργικά έξοδα των δημόσιων δομών που αποκεντρώνονται στους Δήμους. Νομοθετική ρύθμιση για την επιβολή και είσπραξη τοπικών τελών για την ενίσχυση των αρμοδιοτήτων που μεταβιβάζονται στους Δήμος, μέσα στα δημοσιονομικά πλαίσια του κράτους και απελευθέρωση τους από την συμμετοχή τους στα πιστωτικά ιδρύματα και στους αναπτυξιακού νόμους. Νομοθετική ρύθμιση για την δυνατότητα της συμμετοχής της Αυτοδιοίκησης σε ρόλο καταλύτη της κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης των περιοχών τους.

5.Νομοθετική ρύθμιση για την απεμπλοκή των αιρετών από την διοικητική τους σχέση με της υπηρεσίες του δημοσίου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Νομοθετική ρύθμιση για την διοίκηση των αποκεντρωμένων αυτοτελών  τοπικών μονάδων υγείας και εκπαίδευσης.

6.Νομοθετική ρύθμιση που θα εξειδικεύει και θα αμβλύνει μέχρι την κατάργηση τους τα πάγια και μόνιμα μειονεκτήματα των δυσπρόσιτων ηπειρωτικών και νησιωτικών περιοχών.  

7.Συνταγματικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις ώστε να κατοχυρωθούν στο νέο Σύνταγμα μετά από ευρεία διαβούλευση και συμμετοχή της θέλησης των πολιτών.

Κώστας Καϊσερλης. Πρόεδρος του «Ομίλου για την Δημοκρατία και την Αυτοδιοίκηση»